İNSAN
Soğuk!!!
Hem de çok…
Neredeyim ben ya?!
Neresi burası?
Neden karanlık?
Neden kıpırdamıyor hiçbir hücrem!
Neden nefesimi tutuyorum ben?
Bu da ne?
Bu duygu, bu his?
Neden titriyormuşum gibi geliyor?
Soğuktan mı acaba?
Ağlama sesi mi o boğuk fısıltı?
Heeyyy!!!!...
TOPRAK
Birisi daha…
Yine ıslattılar yüzümü,
Buz gibi damlalarla…
Aynı senaryo, aynı sözler…
Çiçekler daha fazla sadece,
Korkmasa bari çok.
Ruhu titriyor belli.
Titreme çocuğum o kadar!
Sakinleşir birazdan…
Neyse…
Aaa! Bak biri daha…
Neden şaşırıyorsam hala?
Sen de hoş geldin, korkma…
2 yorum:
Cümleler ve anlattıkları bir yana... Satırların arasına koyduğun boşluklar, ve TOPRAK bölümü ile tamamen sıkışıp daralan satırlar... Ne anlatmak istediğin daha bir bariz şimdi...
toprak ana ,bekle beni döneceğim,sır beni beklemende.
tüylerim diken diken olduuuu
Yorum Gönder