1 Kasım 2007 Perşembe

GÖZYAŞI KÖRÜ!

Derin bir sızı var beyninde,
Gözlerine yakın.
Derin ve yaşlanmış.
Yıllandırılan bir sızı,
Göz oyuğundaki küçükcük mahzenlerde.
Göz kapaklarında da toz birikmiş,
Sanki bir karış,
Sanki hiç silinmemiş…
Üzüntü kambur olmuş gözlerinde.
Set örmüş hiç akmasın diye…
Hüznün hilkat garibesi!
Kör!
Gözyaşı körü!
Gözlerindeki ur,
İçi üzüntü dolu…
Akıtamıyor içindeki hüznü!
Kurumuş, çatlamış gözler,
Otlar fırlamış damarlardan.
Hüznün hilkat garibesi!
Kör!
Gözyaşı körü!

2 yorum:

NMA dedi ki...

İçimde kalmıştı benim de hep
Kat kat
Ondan sanırım
Üstüme geldi bu satırlar
Bu defa
Farklı bakmaya çalıştı gözlerim
Yine bulunduğu yuvalarını sızlatırcasına
Başka var mı bunlardan bilemem ama evet ben mesela
Bir GÖZYAŞI KÖRÜyüm

Celebrian dedi ki...

(NMA-YI yazmamın bir sakıncası olmadığını söyledi)
Ben diyorum ki gözyaşı körüyse bir kişi esas önemli olan kör olmanın kendisi değil de neden kör kalındığı olmalıdır bence, sonuçta sebebi bilinmeden sonuca bakmak , ateşin ne olduğunu bilmeyen bir insanın yanmış bir kibrit çöpüne bön bön bakmasıdır anlamadan olup biteni...