Bak bak! Uçuşuyorlar sağda solda…
Konacaklar üstüme yine,
Birikmişleri silemeden.
Konarlar ki parlamasın,
Görünmesin alttaki beyazlık.
Bir parmak gelir arada,
“Ben” yazar ve gider…
“Sen” sana kalmış,
Eskilerin üstüne yazabilirsen…
Sonra yenileri konar üstüne.
Konarlar ki görünmesin,
Tozdan kararmış kalbin eski “Ben”leri.
Üfleyince gidiyorlar mı peki?
Görünmüyorlar da hemen.
Işık tutmak lazım üstlerine,
Belki eski bir ruh feneri ile…
Burada bir yerde olacaktı, nerde ki?
Onun da gözlerine bulaşmış,
Çapak olmuş, kaplamış tozlar.
Belki de ışığa çıkarmak lazım,
Gelsin birisi üflesin diye
Tüm nefesiyle!
Ya da şöyle güzel bir yağmur yağsa keşke
Yağsa da ruhumun tüm tozları,
Kirleri akıp gitse...
31 Ocak 2008 Perşembe
TOZ
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
Üst üste
Kat kat
Beklemeden
Acımadan çoğu zaman
Üst üste
Yoğun... Daha yoğun
Birikir
Birikir
Birikir
Yağmura muhtaç
Yerle yeksan
Yağmuru bekleyen
Susuz
Kirlenmiş
Eskisi gibi olmayan
Eskisi gibi olamayan...
tozlanmak, toz kondurmamaya yeg tutulabilir.
tozlanmak, toz olmaya tercih edilebilir.
tozlanmak, toz olamamak olabilir.
tozlanmak, toz olmayi yakistiramamaktir denebilir.
tozlanmak, sterilite histerisi icinde olmamaktir.
tozlanmak, tozlanabilmektir denebilir.
Eğer ki bir şey toz tutmaktaysa
Durağandır demektir
Hareketsizdir, kıpırtısızdır
Durağan şeylerse zannımca
Ya baştan beri cansızdır
Ya canlılığını yitirmiştir
Ya da bekliyordur
Bir bakışın onu farketmesini
Bir nefesin tozu uzaklaştırıp
Bir elin üzerini silmesini
Toz unutulmuş şeylerin örtüsüdür
Geride bırakılmışların...
yağmur yağar mı ihtiyacımız olduğunda? o kadar şanslı mıyız her zaman? en ihtiyacım olduğunu düşündüğüm zamanlar tek bir damlayıbile ararken gözlerim, sadece lodos olur, rüzgar tozları sadece birbirine katmaya yarar, ama yağmur hiç uğramadan yakın şehirleri süpürür, beni tozlarımla baş başa bırakır...
Yorum Gönder